Charakterystyka zespołu napięcia przedmiesiączkowego
Zespół napięcia przedmiesiączkowego nazywane w skrócie ZNP lub PMS (Premenstrual Syndrome) charakteryzuje się przedmenstruacyjnym wzmożeniem napięcia emocjonalnego i nerwowego, zatrzymaniem płynów oraz pojawianiem się częstych bólów głowy. Według różnych szacunków PMS dotyczy od 80 do 95 proc. kobiet, przede wszystkim w wieku od 30 do 50 lat, występuje z reguły w ostatnim tygodniu poprzedzającym miesiączkę. Tego rodzaju dolegliwości spowodowane są zaburzeniem równowagi hormonalnej, niedoborami witamin B i E czy brakiem magnezu i kwasu linolenowego w organizmie. U każdej pacjentki ZNP stanowi indywidualny kompleks dolegliwości fizycznych i natury somatycznej. Dolegliwości fizyczne stanowią najczęściej nabrzmiałe, wrażliwe na dotyk piersi, zaburzenia gastryczne, silny ból w dole brzucha, mdłości. Waga ciała wskutek zatrzymania wody może wzrosnąć nawet do czterech kilogramów, często pojawiają się obrzmienia dłoni i stóp. Za objawy fizyczne zespołu napięcia przedmiesiączkowego można uznać również gwałtowne bicie serca czy zmniejszona tolerancja na alkohol.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego to również liczne dolegliwości natury psychicznej, począwszy od powszechnego uczucia zmęczenia, zmiennych nastrojów, nagłych napadów płaczu czy stanów paniki. PMS przejawia się też w formie agresywnych zachowań, bezsenności lub nadmiernej senności bądź nieoparty apetyt na konkretne potrawy. Leczenie ZMP wymaga regularnych wizyt u ginekologa oraz terapii opartej na środkach przywracających równowagę hormonalną kobiety.